damnosus
Latin
Etymology
From damnō (“I condemn”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [damˈnoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪amˈnɔː.s̬us]
Adjective
damnōsus (feminine damnōsa, neuter damnōsum); first/second-declension adjective
- causing damage, injurious, destructive
- prodigal
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | damnōsus | damnōsa | damnōsum | damnōsī | damnōsae | damnōsa | |
| genitive | damnōsī | damnōsae | damnōsī | damnōsōrum | damnōsārum | damnōsōrum | |
| dative | damnōsō | damnōsae | damnōsō | damnōsīs | |||
| accusative | damnōsum | damnōsam | damnōsum | damnōsōs | damnōsās | damnōsa | |
| ablative | damnōsō | damnōsā | damnōsō | damnōsīs | |||
| vocative | damnōse | damnōsa | damnōsum | damnōsī | damnōsae | damnōsa | |
Descendants
- Asturian: dañosu
- English: damnous
- French: damneux
- Italian: dannoso
- Portuguese: danoso
- Romanian: dăunos
- Spanish: dañoso
References
- “damnosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “damnosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- damnosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Langenscheidt Pocket Latin Dictionary. Berlin: Langenschedit, 1966.