daurador
Catalan
Etymology
From daurar (“to gild”) + -dor. First attested in 1413.[1]
Noun
daurador m (plural dauradors, feminine dauradora, feminine plural dauradores)
- gilder (one who gilds)
References
- ^ “daurador”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
Further reading
- “daurador”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “daurador” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “daurador” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.