deargaigh
Irish
Etymology 1
Verb
deargaigh (present analytic deargaíonn, future analytic deargóidh, verbal noun deargú, past participle deargaithe)
- alternative form of dearg (“to redden”)
Conjugation
conjugation of deargaigh (second conjugation)
| verbal noun | deargú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | deargaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | deargaím | deargaíonn tú; deargaír† |
deargaíonn sé, sí | deargaímid; deargaíonn muid |
deargaíonn sibh | deargaíonn siad; deargaíd† |
a dheargaíonn; a dheargaíos / a ndeargaíonn* |
deargaítear |
| past | dheargaigh mé; dheargaíos | dheargaigh tú; dheargaís | dheargaigh sé, sí | dheargaíomar; dheargaigh muid | dheargaigh sibh; dheargaíobhair | dheargaigh siad; dheargaíodar | a dheargaigh / ar dheargaigh* |
deargaíodh |
| past habitual | dheargaínn / ndeargaínn‡‡ | dheargaíteá / ndeargaíteᇇ | dheargaíodh sé, sí / ndeargaíodh sé, s퇇 | dheargaímis; dheargaíodh muid / ndeargaímis‡‡; ndeargaíodh muid‡‡ | dheargaíodh sibh / ndeargaíodh sibh‡‡ | dheargaídís; dheargaíodh siad / ndeargaídís‡‡; ndeargaíodh siad‡‡ | a dheargaíodh / a ndeargaíodh* |
dheargaítí / ndeargaít퇇 |
| future | deargóidh mé; deargód; deargóchaidh mé† |
deargóidh tú; deargóir†; deargóchaidh tú† |
deargóidh sé, sí; deargóchaidh sé, sí† |
deargóimid; deargóidh muid; deargóchaimid†; deargóchaidh muid† |
deargóidh sibh; deargóchaidh sibh† |
deargóidh siad; deargóid†; deargóchaidh siad† |
a dheargóidh; a dheargós; a dheargóchaidh†; a dheargóchas† / a ndeargóidh*; a ndeargóchaidh*† |
deargófar; deargóchar† |
| conditional | dheargóinn; dheargóchainn† / ndeargóinn‡‡; ndeargóchainn†‡‡ | dheargófá; dheargóchthᆠ/ ndeargófᇇ; ndeargóchthᆇ‡ | dheargódh sé, sí; dheargóchadh sé, sí† / ndeargódh sé, s퇇; ndeargóchadh sé, s톇‡ | dheargóimis; dheargódh muid; dheargóchaimis†; dheargóchadh muid† / ndeargóimis‡‡; ndeargódh muid‡‡; ndeargóchaimis†‡‡; ndeargóchadh muid†‡‡ | dheargódh sibh; dheargóchadh sibh† / ndeargódh sibh‡‡; ndeargóchadh sibh†‡‡ | dheargóidís; dheargódh siad; dheargóchadh siad† / ndeargóidís‡‡; ndeargódh siad‡‡; ndeargóchadh siad†‡‡ | a dheargódh; a dheargóchadh† / a ndeargódh*; a ndeargóchadh*† |
dheargófaí; dheargóchthaí† / ndeargófa퇇; ndeargóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go ndeargaí mé; go ndeargaíod† |
go ndeargaí tú; go ndeargaír† |
go ndeargaí sé, sí | go ndeargaímid; go ndeargaí muid |
go ndeargaí sibh | go ndeargaí siad; go ndeargaíd† |
— | go ndeargaítear |
| past | dá ndeargaínn | dá ndeargaíteá | dá ndeargaíodh sé, sí | dá ndeargaímis; dá ndeargaíodh muid |
dá ndeargaíodh sibh | dá ndeargaídís; dá ndeargaíodh siad |
— | dá ndeargaítí |
| imperative | ||||||||
| – | deargaím | deargaigh | deargaíodh sé, sí | deargaímis | deargaígí; deargaídh† |
deargaídís | — | deargaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
deargaigh
- inflection of deargach:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| deargaigh | dheargaigh | ndeargaigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.