Romanian
Etymology
Borrowed from French décanat. By surface analysis, decan + -at.
Noun
decanat n (plural decanate)
- deanship
Declension
Declension of decanat
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
decanat
|
decanatul
|
decanate
|
decanatele
|
| genitive-dative
|
decanat
|
decanatului
|
decanate
|
decanatelor
|
| vocative
|
decanatule
|
decanatelor
|