defensief
Dutch
Etymology
Borrowed from Middle French défensif. Equivalent to defensie + -ief.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌdeː.fɛnˈsif/
Audio: (file) - Hyphenation: de‧fen‧sief
- Rhymes: -if
Adjective
defensief (comparative defensiever, superlative defensiefst)
Declension
| Declension of defensief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | defensief | |||
| inflected | defensieve | |||
| comparative | defensiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | defensief | defensiever | het defensiefst het defensiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | defensieve | defensievere | defensiefste |
| n. sing. | defensief | defensiever | defensiefste | |
| plural | defensieve | defensievere | defensiefste | |
| definite | defensieve | defensievere | defensiefste | |
| partitive | defensiefs | defensievers | — | |
Antonyms
Descendants
- → Indonesian: défénsif