delatorius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.ɫaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.laˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
dēlātōrius (feminine dēlātōria, neuter dēlātōrium); first/second-declension adjective
- Of or belonging to an informer; telltale.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēlātōrius | dēlātōria | dēlātōrium | dēlātōriī | dēlātōriae | dēlātōria | |
| genitive | dēlātōriī | dēlātōriae | dēlātōriī | dēlātōriōrum | dēlātōriārum | dēlātōriōrum | |
| dative | dēlātōriō | dēlātōriae | dēlātōriō | dēlātōriīs | |||
| accusative | dēlātōrium | dēlātōriam | dēlātōrium | dēlātōriōs | dēlātōriās | dēlātōria | |
| ablative | dēlātōriō | dēlātōriā | dēlātōriō | dēlātōriīs | |||
| vocative | dēlātōrie | dēlātōria | dēlātōrium | dēlātōriī | dēlātōriae | dēlātōria | |
References
- “delatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press