Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish دلیقانلی, دلیقانلو (delikanlı), equivalent to deli (“crazy”) + kan (“blood”) + -lı (“with”). "He who has crazy blood".
Pronunciation
- IPA(key): /de.liˈkan.lɯ/, [deliˈkɑnɫɯ]
Adjective
delikanlı
- honest (male person)
Noun
delikanlı (definite accusative delikanlıyı, plural delikanlılar)
- young man (an adolescent who recently got out of his childhood)
Declension
Declension of delikanlı
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
delikanlı
|
delikanlılar
|
| definite accusative
|
delikanlıyı
|
delikanlıları
|
| dative
|
delikanlıya
|
delikanlılara
|
| locative
|
delikanlıda
|
delikanlılarda
|
| ablative
|
delikanlıdan
|
delikanlılardan
|
| genitive
|
delikanlının
|
delikanlıların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
delikanlım
|
delikanlılarım
|
| 2nd singular
|
delikanlın
|
delikanlıların
|
| 3rd singular
|
delikanlısı
|
delikanlıları
|
| 1st plural
|
delikanlımız
|
delikanlılarımız
|
| 2nd plural
|
delikanlınız
|
delikanlılarınız
|
| 3rd plural
|
delikanlıları
|
delikanlıları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
delikanlımı
|
delikanlılarımı
|
| 2nd singular
|
delikanlını
|
delikanlılarını
|
| 3rd singular
|
delikanlısını
|
delikanlılarını
|
| 1st plural
|
delikanlımızı
|
delikanlılarımızı
|
| 2nd plural
|
delikanlınızı
|
delikanlılarınızı
|
| 3rd plural
|
delikanlılarını
|
delikanlılarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
delikanlıma
|
delikanlılarıma
|
| 2nd singular
|
delikanlına
|
delikanlılarına
|
| 3rd singular
|
delikanlısına
|
delikanlılarına
|
| 1st plural
|
delikanlımıza
|
delikanlılarımıza
|
| 2nd plural
|
delikanlınıza
|
delikanlılarınıza
|
| 3rd plural
|
delikanlılarına
|
delikanlılarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
delikanlımda
|
delikanlılarımda
|
| 2nd singular
|
delikanlında
|
delikanlılarında
|
| 3rd singular
|
delikanlısında
|
delikanlılarında
|
| 1st plural
|
delikanlımızda
|
delikanlılarımızda
|
| 2nd plural
|
delikanlınızda
|
delikanlılarınızda
|
| 3rd plural
|
delikanlılarında
|
delikanlılarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
delikanlımdan
|
delikanlılarımdan
|
| 2nd singular
|
delikanlından
|
delikanlılarından
|
| 3rd singular
|
delikanlısından
|
delikanlılarından
|
| 1st plural
|
delikanlımızdan
|
delikanlılarımızdan
|
| 2nd plural
|
delikanlınızdan
|
delikanlılarınızdan
|
| 3rd plural
|
delikanlılarından
|
delikanlılarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
delikanlımın
|
delikanlılarımın
|
| 2nd singular
|
delikanlının
|
delikanlılarının
|
| 3rd singular
|
delikanlısının
|
delikanlılarının
|
| 1st plural
|
delikanlımızın
|
delikanlılarımızın
|
| 2nd plural
|
delikanlınızın
|
delikanlılarınızın
|
| 3rd plural
|
delikanlılarının
|
delikanlılarının
|
|
References