derogatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dērogō.
Participle
dērogātus (feminine dērogāta, neuter dērogātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dērogātus | dērogāta | dērogātum | dērogātī | dērogātae | dērogāta | |
| genitive | dērogātī | dērogātae | dērogātī | dērogātōrum | dērogātārum | dērogātōrum | |
| dative | dērogātō | dērogātae | dērogātō | dērogātīs | |||
| accusative | dērogātum | dērogātam | dērogātum | dērogātōs | dērogātās | dērogāta | |
| ablative | dērogātō | dērogātā | dērogātō | dērogātīs | |||
| vocative | dērogāte | dērogāta | dērogātum | dērogātī | dērogātae | dērogāta | |