desideratio
Latin
Etymology
dēsīderō (“to miss, desire”) + -tiō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.siː.dɛˈraː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.s̬i.d̪eˈrat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
dēsīderātiō f (genitive dēsīderātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dēsīderātiō | dēsīderātiōnēs |
| genitive | dēsīderātiōnis | dēsīderātiōnum |
| dative | dēsīderātiōnī | dēsīderātiōnibus |
| accusative | dēsīderātiōnem | dēsīderātiōnēs |
| ablative | dēsīderātiōne | dēsīderātiōnibus |
| vocative | dēsīderātiō | dēsīderātiōnēs |
References
- “desideratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “desideratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers