desponsatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēsponsō.

Participle

dēspōnsātus (feminine dēspōnsāta, neuter dēspōnsātum); first/second-declension participle

  1. betrothed, engaged

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēspōnsātus dēspōnsāta dēspōnsātum dēspōnsātī dēspōnsātae dēspōnsāta
genitive dēspōnsātī dēspōnsātae dēspōnsātī dēspōnsātōrum dēspōnsātārum dēspōnsātōrum
dative dēspōnsātō dēspōnsātae dēspōnsātō dēspōnsātīs
accusative dēspōnsātum dēspōnsātam dēspōnsātum dēspōnsātōs dēspōnsātās dēspōnsāta
ablative dēspōnsātō dēspōnsātā dēspōnsātō dēspōnsātīs
vocative dēspōnsāte dēspōnsāta dēspōnsātum dēspōnsātī dēspōnsātae dēspōnsāta