detinendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dētineō.
Participle
dētinendus (feminine dētinenda, neuter dētinendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dētinendus | dētinenda | dētinendum | dētinendī | dētinendae | dētinenda | |
| genitive | dētinendī | dētinendae | dētinendī | dētinendōrum | dētinendārum | dētinendōrum | |
| dative | dētinendō | dētinendae | dētinendō | dētinendīs | |||
| accusative | dētinendum | dētinendam | dētinendum | dētinendōs | dētinendās | dētinenda | |
| ablative | dētinendō | dētinendā | dētinendō | dētinendīs | |||
| vocative | dētinende | dētinenda | dētinendum | dētinendī | dētinendae | dētinenda | |