detinendus

Latin

Etymology

Future passive participle of dētineō.

Participle

dētinendus (feminine dētinenda, neuter dētinendum); first/second-declension participle

  1. which is to be detained, delayed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dētinendus dētinenda dētinendum dētinendī dētinendae dētinenda
genitive dētinendī dētinendae dētinendī dētinendōrum dētinendārum dētinendōrum
dative dētinendō dētinendae dētinendō dētinendīs
accusative dētinendum dētinendam dētinendum dētinendōs dētinendās dētinenda
ablative dētinendō dētinendā dētinendō dētinendīs
vocative dētinende dētinenda dētinendum dētinendī dētinendae dētinenda