dettami

Italian

Etymology 1

From detta (second-person singular imperative) +‎ -mi.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdet.ta.mi/
  • Rhymes: -ettami
  • Hyphenation: dét‧ta‧mi

Verb

dettami

  1. compound of detta, the second-person singular imperative form of dettare, with mi

Etymology 2

From detta (feminine singular past participle) +‎ -mi.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdɛt.ta.mi/[1]
    • Rhymes: -ɛttami
    • Hyphenation: dèt‧ta‧mi
  • IPA(key): (traditional) /ˈdet.ta.mi/[1]
    • Rhymes: -ettami
    • Hyphenation: dét‧ta‧mi

Participle

dettami

  1. feminine singular of dettomi

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

  • IPA(key): /detˈta.mi/
  • Rhymes: -ami
  • Hyphenation: det‧tà‧mi

Noun

dettami m

  1. plural of dettame

References

  1. 1.0 1.1 detta in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Anagrams