devius

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /deˈvius/
  • Rhymes: -ius
  • Hyphenation: de‧vi‧us

Verb

devius

  1. conditional of devii

Latin

Etymology

From dē- (off) +‎ via (road, street, path; way, method) +‎ -us/-ius.

Pronunciation

Adjective

dēvius (feminine dēvia, neuter dēvium); first/second-declension adjective

  1. out of the way
  2. devious
  3. inconstant, erroneous, inconsistent, foolish

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēvius dēvia dēvium dēviī dēviae dēvia
genitive dēviī dēviae dēviī dēviōrum dēviārum dēviōrum
dative dēviō dēviae dēviō dēviīs
accusative dēvium dēviam dēvium dēviōs dēviās dēvia
ablative dēviō dēviā dēviō dēviīs
vocative dēvie dēvia dēvium dēviī dēviae dēvia

References

  • devius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • devius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • devius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.