dibuitură

Romanian

Etymology

From dibui +‎ -tură.

Noun

dibuitură f (plural dibuituri)

  1. (dated) fumbling

Declension

Declension of dibuitură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative dibuitură dibuitura dibuituri dibuiturile
genitive-dative dibuituri dibuiturii dibuituri dibuiturilor
vocative dibuitură, dibuituro dibuiturilor