dictandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dictō
Participle
dictandus (feminine dictanda, neuter dictandum); first/second-declension participle
- which is to be dictated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dictandus | dictanda | dictandum | dictandī | dictandae | dictanda | |
| genitive | dictandī | dictandae | dictandī | dictandōrum | dictandārum | dictandōrum | |
| dative | dictandō | dictandae | dictandō | dictandīs | |||
| accusative | dictandum | dictandam | dictandum | dictandōs | dictandās | dictanda | |
| ablative | dictandō | dictandā | dictandō | dictandīs | |||
| vocative | dictande | dictanda | dictandum | dictandī | dictandae | dictanda | |