dicturiens
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪkˈtʊ.ri.ẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪ikˈt̪uː.ri.ens]
Participle
dicturiēns (genitive dicturientis); third-declension one-termination participle
- present active participle of dicturiō
Inflection
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dicturiēns | dicturientēs | dicturientia | ||
| genitive | dicturientis | dicturientium | |||
| dative | dicturientī | dicturientibus | |||
| accusative | dicturientem | dicturiēns | dicturientēs | dicturientia | |
| ablative | dicturientī | dicturientibus | |||
| vocative | dicturiēns | dicturientēs | dicturientia | ||