dienstman
Dutch
Etymology
From Middle Dutch dienstman (“servant, ministerial”). Equivalent to dienst + man.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdinst.mɑn/
- Hyphenation: dienst‧man
Noun
dienstman m (plural dienstmannen)
- (historical) ministerial (unfree noble)
- Synonym: ministeriaal
- (historical) anyone with feudal duties to a liege
- (obsolete, rare) servant
- Synonym: dienaar
See also
- dienstlieden
- dienstlui