digma

Latin

Etymology

From Ancient Greek δεῖγμα (deîgma).

Pronunciation

Noun

dīgma n (genitive dīgmatis); third declension

  1. A specimen
  2. An ensign on the shields of soldiers

Declension

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

singular plural
nominative dīgma dīgmata
genitive dīgmatis dīgmatum
dative dīgmatī dīgmatibus
accusative dīgma dīgmata
ablative dīgmate dīgmatibus
vocative dīgma dīgmata

References

  • digma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • digma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Tagalog

Alternative forms

  • rigmadialectal, Rizal, informal

Etymology

Ultimately from Sanskrit जिह्म (jihma, arthwart; opposition).

Pronunciation

  • (Standard Tagalog) IPA(key): /diɡˈmaʔ/ [d̪ɪɡˈmaʔ]
  • Rhymes: -aʔ
  • Syllabification: dig‧ma

Noun

digmâ (Baybayin spelling ᜇᜒᜄ᜔ᜋ)

  1. war
    Synonyms: giyera, digmaan
  2. attack against an enemy country
  3. (figurative) campaign against something bad (such as gambling, drugs, etc.)

Derived terms

Further reading

  • digma”, in KWF Diksiyonaryo ng Wikang Filipino, Komisyon sa Wikang Filipino, 2024
  • digma”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018
  • Zorc, David Paul (1982) Core Etymological Dictionary of Filipino: Part 3, page 122

Anagrams