English
Noun
dilli (plural dillis)
- Alternative form of dilly (“a dilly bag”).
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdilːi/, [ˈdilːi]
- Rhymes: -ilːi
- Syllabification(key): dil‧li
- Hyphenation(key): dil‧li
Noun
dilli
- dated form of tilli
Declension
Inflection of dilli (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
nominative
|
dilli
|
dillit
|
genitive
|
dillin
|
dillien
|
partitive
|
dilliä
|
dillejä
|
illative
|
dilliin
|
dilleihin
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
dilli
|
dillit
|
accusative
|
nom.
|
dilli
|
dillit
|
gen.
|
dillin
|
genitive
|
dillin
|
dillien
|
partitive
|
dilliä
|
dillejä
|
inessive
|
dillissä
|
dilleissä
|
elative
|
dillistä
|
dilleistä
|
illative
|
dilliin
|
dilleihin
|
adessive
|
dillillä
|
dilleillä
|
ablative
|
dilliltä
|
dilleiltä
|
allative
|
dillille
|
dilleille
|
essive
|
dillinä
|
dilleinä
|
translative
|
dilliksi
|
dilleiksi
|
abessive
|
dillittä
|
dilleittä
|
instructive
|
—
|
dillein
|
comitative
|
See the possessive forms below.
|
first-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
dillini
|
dillini
|
accusative
|
nom.
|
dillini
|
dillini
|
gen.
|
dillini
|
genitive
|
dillini
|
dillieni
|
partitive
|
dilliäni
|
dillejäni
|
inessive
|
dillissäni
|
dilleissäni
|
elative
|
dillistäni
|
dilleistäni
|
illative
|
dilliini
|
dilleihini
|
adessive
|
dillilläni
|
dilleilläni
|
ablative
|
dilliltäni
|
dilleiltäni
|
allative
|
dillilleni
|
dilleilleni
|
essive
|
dillinäni
|
dilleinäni
|
translative
|
dillikseni
|
dilleikseni
|
abessive
|
dillittäni
|
dilleittäni
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
dilleineni
|
second-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
dillisi
|
dillisi
|
accusative
|
nom.
|
dillisi
|
dillisi
|
gen.
|
dillisi
|
genitive
|
dillisi
|
dilliesi
|
partitive
|
dilliäsi
|
dillejäsi
|
inessive
|
dillissäsi
|
dilleissäsi
|
elative
|
dillistäsi
|
dilleistäsi
|
illative
|
dilliisi
|
dilleihisi
|
adessive
|
dillilläsi
|
dilleilläsi
|
ablative
|
dilliltäsi
|
dilleiltäsi
|
allative
|
dillillesi
|
dilleillesi
|
essive
|
dillinäsi
|
dilleinäsi
|
translative
|
dilliksesi
|
dilleiksesi
|
abessive
|
dillittäsi
|
dilleittäsi
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
dilleinesi
|
first-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
dillimme
|
dillimme
|
accusative
|
nom.
|
dillimme
|
dillimme
|
gen.
|
dillimme
|
genitive
|
dillimme
|
dilliemme
|
partitive
|
dilliämme
|
dillejämme
|
inessive
|
dillissämme
|
dilleissämme
|
elative
|
dillistämme
|
dilleistämme
|
illative
|
dilliimme
|
dilleihimme
|
adessive
|
dillillämme
|
dilleillämme
|
ablative
|
dilliltämme
|
dilleiltämme
|
allative
|
dillillemme
|
dilleillemme
|
essive
|
dillinämme
|
dilleinämme
|
translative
|
dilliksemme
|
dilleiksemme
|
abessive
|
dillittämme
|
dilleittämme
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
dilleinemme
|
second-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
dillinne
|
dillinne
|
accusative
|
nom.
|
dillinne
|
dillinne
|
gen.
|
dillinne
|
genitive
|
dillinne
|
dillienne
|
partitive
|
dilliänne
|
dillejänne
|
inessive
|
dillissänne
|
dilleissänne
|
elative
|
dillistänne
|
dilleistänne
|
illative
|
dilliinne
|
dilleihinne
|
adessive
|
dillillänne
|
dilleillänne
|
ablative
|
dilliltänne
|
dilleiltänne
|
allative
|
dillillenne
|
dilleillenne
|
essive
|
dillinänne
|
dilleinänne
|
translative
|
dilliksenne
|
dilleiksenne
|
abessive
|
dillittänne
|
dilleittänne
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
dilleinenne
|
third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
dillinsä
|
dillinsä
|
accusative
|
nom.
|
dillinsä
|
dillinsä
|
gen.
|
dillinsä
|
genitive
|
dillinsä
|
dilliensä
|
partitive
|
dilliään dilliänsä
|
dillejään dillejänsä
|
inessive
|
dillissään dillissänsä
|
dilleissään dilleissänsä
|
elative
|
dillistään dillistänsä
|
dilleistään dilleistänsä
|
illative
|
dilliinsä
|
dilleihinsä
|
adessive
|
dillillään dillillänsä
|
dilleillään dilleillänsä
|
ablative
|
dilliltään dilliltänsä
|
dilleiltään dilleiltänsä
|
allative
|
dillilleen dillillensä
|
dilleilleen dilleillensä
|
essive
|
dillinään dillinänsä
|
dilleinään dilleinänsä
|
translative
|
dillikseen dilliksensä
|
dilleikseen dilleiksensä
|
abessive
|
dillittään dillittänsä
|
dilleittään dilleittänsä
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
dilleineen dilleinensä
|
|
Icelandic
Etymology
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
dilli
- indefinite dative singular of dill
Northern Sami
Etymology
Borrowed from Finnish tila.
Pronunciation
- (Kautokeino) IPA(key): /ˈtilliː/
Noun
dilli
- situation
- condition, state
Inflection
Even i-stem, ll-l gradation
|
Nominative
|
dilli
|
Genitive
|
dili dilẹ
|
|
Singular
|
Plural
|
Nominative
|
dilli
|
dilit
|
Accusative
|
dili
|
diliid
|
Genitive
|
dili dilẹ
|
diliid
|
Illative
|
dillái
|
diliide
|
Locative
|
dilis
|
diliin
|
Comitative
|
diliin
|
diliiguin
|
Essive
|
dillin
|
Possessive forms
|
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
1st person
|
dillán
|
dilláme
|
dillámet
|
2nd person
|
dillát
|
dilláde
|
dilládet
|
3rd person
|
dillis
|
dilliska
|
dilliset
|
|
Further reading
- Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish دللو (dilli). By surface analysis, dil (“tongue”) + -li.
Pronunciation
- IPA(key): /dilˈli/
- Hyphenation: dil‧li
Adjective
dilli
- having a tongue
Bukalemun uzun dilli bir hayvandır.- Chameleon is a long-tongued animal.
- talkative in an amiable manner
Daha çok küçük, dört yaşında bile yok. Öyle dilli ki kimseye laf bırakmıyordu.- He's so little, he's not even four yet. He's so talkative, he doesn't let anyone else speak.
- gossipy
Benim işim yok senin o dilli kardeşlerinin arasında.- I have no business with your gossipy siblings.
- (linguistics) lingual
Hypernyms
Derived terms
See also