dindun
Volapük
Etymology
Cf. French dindon.
Pronunciation
- IPA(key): [din.ˈdun]
Noun
dindun (nominative plural dinduns)
- turkey (bird)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dindun | dinduns |
| genitive | dinduna | dindunas |
| dative | dindune | dindunes |
| accusative | dinduni | dindunis |
| vocative 1 | o dindun! | o dinduns! |
| predicative 2 | dindunu | dindunus |
1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only