discarricatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of discarricō

Participle

discarricātus (feminine discarricāta, neuter discarricātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative discarricātus discarricāta discarricātum discarricātī discarricātae discarricāta
genitive discarricātī discarricātae discarricātī discarricātōrum discarricātārum discarricātōrum
dative discarricātō discarricātae discarricātō discarricātīs
accusative discarricātum discarricātam discarricātum discarricātōs discarricātās discarricāta
ablative discarricātō discarricātā discarricātō discarricātīs
vocative discarricāte discarricāta discarricātum discarricātī discarricātae discarricāta