discarricatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of discarricō
Participle
discarricātus (feminine discarricāta, neuter discarricātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discarricātus | discarricāta | discarricātum | discarricātī | discarricātae | discarricāta | |
| genitive | discarricātī | discarricātae | discarricātī | discarricātōrum | discarricātārum | discarricātōrum | |
| dative | discarricātō | discarricātae | discarricātō | discarricātīs | |||
| accusative | discarricātum | discarricātam | discarricātum | discarricātōs | discarricātās | discarricāta | |
| ablative | discarricātō | discarricātā | discarricātō | discarricātīs | |||
| vocative | discarricāte | discarricāta | discarricātum | discarricātī | discarricātae | discarricāta | |