disciturus
Latin
Etymology
Future active participle of discō
Participle
discitūrus (feminine discitūra, neuter discitūrum); first/second-declension participle
- About to learn
- Fēmina discitūra legit librōs.
- The woman, about to learn, reads books.
- Fēmina discitūra legit librōs.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discitūrus | discitūra | discitūrum | discitūrī | discitūrae | discitūra | |
| genitive | discitūrī | discitūrae | discitūrī | discitūrōrum | discitūrārum | discitūrōrum | |
| dative | discitūrō | discitūrae | discitūrō | discitūrīs | |||
| accusative | discitūrum | discitūram | discitūrum | discitūrōs | discitūrās | discitūra | |
| ablative | discitūrō | discitūrā | discitūrō | discitūrīs | |||
| vocative | discitūre | discitūra | discitūrum | discitūrī | discitūrae | discitūra | |