disciturus

Latin

Etymology

Future active participle of discō

Participle

discitūrus (feminine discitūra, neuter discitūrum); first/second-declension participle

  1. About to learn
    Fēmina discitūra legit librōs.
    The woman, about to learn, reads books.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative discitūrus discitūra discitūrum discitūrī discitūrae discitūra
genitive discitūrī discitūrae discitūrī discitūrōrum discitūrārum discitūrōrum
dative discitūrō discitūrae discitūrō discitūrīs
accusative discitūrum discitūram discitūrum discitūrōs discitūrās discitūra
ablative discitūrō discitūrā discitūrō discitūrīs
vocative discitūre discitūra discitūrum discitūrī discitūrae discitūra