disharmoni
Swedish
Etymology
Borrowed from German Disharmonie, from Italian disarmonia. Cognate of French désharmonie.
Noun
disharmoni c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | disharmoni | disharmonis |
| definite | disharmonin | disharmonins | |
| plural | indefinite | disharmonier | disharmoniers |
| definite | disharmonierna | disharmoniernas |
Related terms
- disharmoniera
- disharmonisk