Disharmonie
German
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
Disharmonie f (genitive Disharmonie, plural Disharmonien)
Declension
Declension of Disharmonie [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Disharmonie | die | Disharmonien |
| genitive | einer | der | Disharmonie | der | Disharmonien |
| dative | einer | der | Disharmonie | den | Disharmonien |
| accusative | eine | die | Disharmonie | die | Disharmonien |
Further reading
- “Disharmonie” in Duden online
- “Disharmonie” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache