dissertatio
Latin
Etymology
From dissertāre, dissertō + -tiō.
Pronunciation
(Classical Latin) IPA(key): [dɪs.sɛrˈtaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪is.serˈt̪at̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
dissertātiō f (genitive dissertātiōnis); third declension
- (spoken) dissertation, discourse, disquisition
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dissertātiō | dissertātiōnēs |
genitive | dissertātiōnis | dissertātiōnum |
dative | dissertātiōnī | dissertātiōnibus |
accusative | dissertātiōnem | dissertātiōnēs |
ablative | dissertātiōne | dissertātiōnibus |
vocative | dissertātiō | dissertātiōnēs |
Descendants
- → Catalan: dissertació
- → English: dissertation
- → French: dissertation
- → Dutch: dissertatie
- → Indonesian: disertasi
- → Dutch: dissertatie
- → Italian: dissertazione
- → Portuguese: dissertação
- → Romanian: disertație
- → Russian: диссертация (dissertacija)
- → Spanish: disertación
References
- “dissertatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dissertatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.