distilleren

Dutch

Alternative forms

Etymology

From Middle Dutch disteleren, from Old French distiller, from Latin distillō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌdɪstiˈleːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dis‧til‧le‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

distilleren

  1. (transitive) to distill
  2. (transitive) to deduce, to extract (from words)

Conjugation

Conjugation of distilleren (weak)
infinitive distilleren
past singular distilleerde
past participle gedistilleerd
infinitive distilleren
gerund distilleren n
present tense past tense
1st person singular distilleer distilleerde
2nd person sing. (jij) distilleert, distilleer2 distilleerde
2nd person sing. (u) distilleert distilleerde
2nd person sing. (gij) distilleert distilleerde
3rd person singular distilleert distilleerde
plural distilleren distilleerden
subjunctive sing.1 distillere distilleerde
subjunctive plur.1 distilleren distilleerden
imperative sing. distilleer
imperative plur.1 distilleert
participles distillerend gedistilleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

(deduce):

Further reading

  • “distilleren” in Woordenlijst Nederlandse Taal – Officiële Spelling, Nederlandse Taalunie. [the official spelling word list for the Dutch language]
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.