ditandus

Latin

Etymology

Future passive participle of dītō.

Participle

dītandus (feminine dītanda, neuter dītandum); first/second-declension participle

  1. which is to be enriched

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dītandus dītanda dītandum dītandī dītandae dītanda
genitive dītandī dītandae dītandī dītandōrum dītandārum dītandōrum
dative dītandō dītandae dītandō dītandīs
accusative dītandum dītandam dītandum dītandōs dītandās dītanda
ablative dītandō dītandā dītandō dītandīs
vocative dītande dītanda dītandum dītandī dītandae dītanda