ditans

Latin

Etymology

Present participle of dītō

Participle

dītāns (genitive dītantis); third-declension one-termination participle

  1. enriching

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dītāns dītantēs dītantia
genitive dītantis dītantium
dative dītantī dītantibus
accusative dītantem dītāns dītantēs
dītantīs
dītantia
ablative dītante
dītantī1
dītantibus
vocative dītāns dītantēs dītantia

1When used purely as an adjective.