diverticulum
English
Etymology
From Latin dīverticulum, alternative form of dēverticulum (“byroad; deviation”), from dēvertō (“turn away, turn aside”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌdɑɪ.vɜːˈtɪ.kjə.ləm/
Audio (Southern England): (file)
Noun
diverticulum (plural diverticulums or diverticula or (proscribed) diverticuli)
- (anatomy) A small out-pouching of an organ wall such as the large intestine or urinary bladder.
- 2015, Giulia Enders, translated by David Shaw, Gut, Scribe, published 2016, page 16:
- Diverticula are small, light-bulb-shaped pouches in the bowel wall, resulting from the tissue in the gut bulging outwards under pressure.
Derived terms
Translations
small growth off an organ
|
Latin
Alternative forms
- dēverticulum
- dēvorticulum
Etymology
From dēvertō (“to turn away”) + -i- + -culum (suffix for instrumental and diminutive nouns).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [diː.wɛrˈtɪ.kʊ.ɫũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.verˈt̪iː.ku.lum]
Noun
dīverticulum n (genitive dīverticulī); second declension
- alternative form of dēverticulum (“byroad”)
- (anatomy, New Latin, exclusively as diverticulum) A small growth off an organ of a body; diverticulum.
- 1829, University of Groningen, Annales Academiae groninganae, Commentatio de diverticulus intestinorum, page 69:
- Baillie exemplum praebuit diverticuli coniuncti cum vitiis a niſu formativo abnormi productis: illuc ſc. invenit in foetu, cui aderat omnium thoracis et abdominis viscerum ſitus inverſus, una cum partitione lienis in quinque lobos, uti in Cetaceis ſolet.
- Baillie provided an example of a diverticulum connected with defects extended by an abnormal formative impulse. To that point naturally it is found in a foetus, to whom an inverted position of all the internal organs of the abdomen and thorax is present, together with a separation of the spleen into five lobes, as is usual in cetaceans.
- 1829, University of Groningen, Annales Academiae groninganae, Commentatio de diverticulus intestinorum, page 69:
Declension
Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dīverticulum | dīverticula |
genitive | dīverticulī | dīverticulōrum |
dative | dīverticulō | dīverticulīs |
accusative | dīverticulum | dīverticula |
ablative | dīverticulō | dīverticulīs |
vocative | dīverticulum | dīverticula |
References
- "diverticulum", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)