dizgin

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دیزكین (dizgin), from Proto-Turkic *tizgin.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /dizˈɟin/
  • Hyphenation: diz‧gin

Noun

dizgin (definite accusative dizgini, plural dizginler)

  1. rein

Declension

Declension of dizgin
singular plural
nominative dizgin dizginler
definite accusative dizgini dizginleri
dative dizgine dizginlere
locative dizginde dizginlerde
ablative dizginden dizginlerden
genitive dizginin dizginlerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular dizginim dizginlerim
2nd singular dizginin dizginlerin
3rd singular dizgini dizginleri
1st plural dizginimiz dizginlerimiz
2nd plural dizgininiz dizginleriniz
3rd plural dizginleri dizginleri
definite accusative
singular plural
1st singular dizginimi dizginlerimi
2nd singular dizginini dizginlerini
3rd singular dizginini dizginlerini
1st plural dizginimizi dizginlerimizi
2nd plural dizgininizi dizginlerinizi
3rd plural dizginlerini dizginlerini
dative
singular plural
1st singular dizginime dizginlerime
2nd singular dizginine dizginlerine
3rd singular dizginine dizginlerine
1st plural dizginimize dizginlerimize
2nd plural dizgininize dizginlerinize
3rd plural dizginlerine dizginlerine
locative
singular plural
1st singular dizginimde dizginlerimde
2nd singular dizgininde dizginlerinde
3rd singular dizgininde dizginlerinde
1st plural dizginimizde dizginlerimizde
2nd plural dizgininizde dizginlerinizde
3rd plural dizginlerinde dizginlerinde
ablative
singular plural
1st singular dizginimden dizginlerimden
2nd singular dizgininden dizginlerinden
3rd singular dizgininden dizginlerinden
1st plural dizginimizden dizginlerimizden
2nd plural dizgininizden dizginlerinizden
3rd plural dizginlerinden dizginlerinden
genitive
singular plural
1st singular dizginimin dizginlerimin
2nd singular dizgininin dizginlerinin
3rd singular dizgininin dizginlerinin
1st plural dizginimizin dizginlerimizin
2nd plural dizgininizin dizginlerinizin
3rd plural dizginlerinin dizginlerinin

Derived terms

  • dizgin vurmak
  • dizginlemek
  • dizginleri ele almak
  • dizginleri gevşetmek
  • doludizgin

References

  1. ^ Clauson, Gerard (1972) “tizgin”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 574
  2. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “dizgin”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.