djóka

Icelandic

Etymology

Borrowed from English joke.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtjouːka/
    Rhymes: -ouːka

Verb

djóka (weak verb, third-person singular past indicative djókaði, supine djókað)

  1. (slang) to joke

Conjugation

djóka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að djóka
supine sagnbót djókað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 djókandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég djóka djókaði djóki djókaði
þú djókar djókaðir djókir djókaðir
hann, hún, það djókar djókaði djóki djókaði
plural við djókum djókuðum djókum djókuðum
þið djókið djókuðuð djókið djókuðuð
þeir, þær, þau djóka djókuðu djóki djókuðu
imperative boðháttur
singular þú djóka (þú), djókaðu
plural þið djókið (þið), djókiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.