djamma

Icelandic

Etymology

Borrowed from English jam.

Verb

djamma (weak verb, third-person singular past indicative djammaði, supine djammað)

  1. (music) to jam
  2. to party (go out on the town, have a drinks party, etc.)

Conjugation

djamma – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur djamma
supine sagnbót djammað
present participle
djammandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég djamma djammaði djammi djammaði
þú djammar djammaðir djammir djammaðir
hann, hún, það djammar djammaði djammi djammaði
plural við djömmum djömmuðum djömmum djömmuðum
þið djammið djömmuðuð djammið djömmuðuð
þeir, þær, þau djamma djömmuðu djammi djömmuðu
imperative boðháttur
singular þú djamma (þú), djammaðu
plural þið djammið (þið), djammiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
djammaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
djammaður djömmuð djammað djammaðir djammaðar djömmuð
accusative
(þolfall)
djammaðan djammaða djammað djammaða djammaðar djömmuð
dative
(þágufall)
djömmuðum djammaðri djömmuðu djömmuðum djömmuðum djömmuðum
genitive
(eignarfall)
djammaðs djammaðrar djammaðs djammaðra djammaðra djammaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
djammaði djammaða djammaða djömmuðu djömmuðu djömmuðu
accusative
(þolfall)
djammaða djömmuðu djammaða djömmuðu djömmuðu djömmuðu
dative
(þágufall)
djammaða djömmuðu djammaða djömmuðu djömmuðu djömmuðu
genitive
(eignarfall)
djammaða djömmuðu djammaða djömmuðu djömmuðu djömmuðu

Derived terms