Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *toġru (“passing through, along”),[1] morphologically doğru + -l- + -tu.
Pronunciation
- IPA(key): /doːɾuɫˈtu/
- Hyphenation: doğ‧rul‧tu
Noun
doğrultu (definite accusative doğrultuyu, plural doğrultular)
- direction, destination
- Synonyms: yön, (dated) istikamet
- path, course
Declension
Declension of doğrultu
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
doğrultu
|
doğrultular
|
| definite accusative
|
doğrultuyu
|
doğrultuları
|
| dative
|
doğrultuya
|
doğrultulara
|
| locative
|
doğrultuda
|
doğrultularda
|
| ablative
|
doğrultudan
|
doğrultulardan
|
| genitive
|
doğrultunun
|
doğrultuların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
doğrultum
|
doğrultularım
|
| 2nd singular
|
doğrultun
|
doğrultuların
|
| 3rd singular
|
doğrultusu
|
doğrultuları
|
| 1st plural
|
doğrultumuz
|
doğrultularımız
|
| 2nd plural
|
doğrultunuz
|
doğrultularınız
|
| 3rd plural
|
doğrultuları
|
doğrultuları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
doğrultumu
|
doğrultularımı
|
| 2nd singular
|
doğrultunu
|
doğrultularını
|
| 3rd singular
|
doğrultusunu
|
doğrultularını
|
| 1st plural
|
doğrultumuzu
|
doğrultularımızı
|
| 2nd plural
|
doğrultunuzu
|
doğrultularınızı
|
| 3rd plural
|
doğrultularını
|
doğrultularını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
doğrultuma
|
doğrultularıma
|
| 2nd singular
|
doğrultuna
|
doğrultularına
|
| 3rd singular
|
doğrultusuna
|
doğrultularına
|
| 1st plural
|
doğrultumuza
|
doğrultularımıza
|
| 2nd plural
|
doğrultunuza
|
doğrultularınıza
|
| 3rd plural
|
doğrultularına
|
doğrultularına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
doğrultumda
|
doğrultularımda
|
| 2nd singular
|
doğrultunda
|
doğrultularında
|
| 3rd singular
|
doğrultusunda
|
doğrultularında
|
| 1st plural
|
doğrultumuzda
|
doğrultularımızda
|
| 2nd plural
|
doğrultunuzda
|
doğrultularınızda
|
| 3rd plural
|
doğrultularında
|
doğrultularında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
doğrultumdan
|
doğrultularımdan
|
| 2nd singular
|
doğrultundan
|
doğrultularından
|
| 3rd singular
|
doğrultusundan
|
doğrultularından
|
| 1st plural
|
doğrultumuzdan
|
doğrultularımızdan
|
| 2nd plural
|
doğrultunuzdan
|
doğrultularınızdan
|
| 3rd plural
|
doğrultularından
|
doğrultularından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
doğrultumun
|
doğrultularımın
|
| 2nd singular
|
doğrultunun
|
doğrultularının
|
| 3rd singular
|
doğrultusunun
|
doğrultularının
|
| 1st plural
|
doğrultumuzun
|
doğrultularımızın
|
| 2nd plural
|
doğrultunuzun
|
doğrultularınızın
|
| 3rd plural
|
doğrultularının
|
doğrultularının
|
|
References
Further reading
- “doğrultu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu