Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish استقامت (istikamet),[1] from Arabic اِسْتِقَامَة (istiqāma).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /is.ti.kaːmet/
- Hyphenation: is‧ti‧ka‧met
Noun
istikamet (definite accusative istikameti, plural istikametler)
- destination, direction
- Synonyms: destinasyon, doğrultu
Declension
Declension of istikamet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
istikamet
|
istikametler
|
| definite accusative
|
istikameti
|
istikametleri
|
| dative
|
istikamete
|
istikametlere
|
| locative
|
istikamette
|
istikametlerde
|
| ablative
|
istikametten
|
istikametlerden
|
| genitive
|
istikametin
|
istikametlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istikametim
|
istikametlerim
|
| 2nd singular
|
istikametin
|
istikametlerin
|
| 3rd singular
|
istikameti
|
istikametleri
|
| 1st plural
|
istikametimiz
|
istikametlerimiz
|
| 2nd plural
|
istikametiniz
|
istikametleriniz
|
| 3rd plural
|
istikametleri
|
istikametleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istikametimi
|
istikametlerimi
|
| 2nd singular
|
istikametini
|
istikametlerini
|
| 3rd singular
|
istikametini
|
istikametlerini
|
| 1st plural
|
istikametimizi
|
istikametlerimizi
|
| 2nd plural
|
istikametinizi
|
istikametlerinizi
|
| 3rd plural
|
istikametlerini
|
istikametlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istikametime
|
istikametlerime
|
| 2nd singular
|
istikametine
|
istikametlerine
|
| 3rd singular
|
istikametine
|
istikametlerine
|
| 1st plural
|
istikametimize
|
istikametlerimize
|
| 2nd plural
|
istikametinize
|
istikametlerinize
|
| 3rd plural
|
istikametlerine
|
istikametlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istikametimde
|
istikametlerimde
|
| 2nd singular
|
istikametinde
|
istikametlerinde
|
| 3rd singular
|
istikametinde
|
istikametlerinde
|
| 1st plural
|
istikametimizde
|
istikametlerimizde
|
| 2nd plural
|
istikametinizde
|
istikametlerinizde
|
| 3rd plural
|
istikametlerinde
|
istikametlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istikametimden
|
istikametlerimden
|
| 2nd singular
|
istikametinden
|
istikametlerinden
|
| 3rd singular
|
istikametinden
|
istikametlerinden
|
| 1st plural
|
istikametimizden
|
istikametlerimizden
|
| 2nd plural
|
istikametinizden
|
istikametlerinizden
|
| 3rd plural
|
istikametlerinden
|
istikametlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istikametimin
|
istikametlerimin
|
| 2nd singular
|
istikametinin
|
istikametlerinin
|
| 3rd singular
|
istikametinin
|
istikametlerinin
|
| 1st plural
|
istikametimizin
|
istikametlerimizin
|
| 2nd plural
|
istikametinizin
|
istikametlerinizin
|
| 3rd plural
|
istikametlerinin
|
istikametlerinin
|
|
References
Further reading