doğum günü
Turkish
Etymology
From doğum (“birth”) + gün (“day”).
Noun
doğum günü (definite accusative doğum gününü, plural doğum günleri)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | doğum günü | doğum günleri |
| definite accusative | doğum gününü | doğum günlerini |
| dative | doğum gününe | doğum günlerine |
| locative | doğum gününde | doğum günlerinde |
| ablative | doğum gününden | doğum günlerinden |
| genitive | doğum gününün | doğum günlerinin |