dogodny

Polish

Etymology

From dogodzić +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈɡɔd.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdnɘ
  • Syllabification: do‧god‧ny

Adjective

dogodny (comparative dogodniejszy, superlative najdogodniejszy, derived adverb dogodnie)

  1. convenient, conducive

Declension

Declension of dogodny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dogodny dogodna dogodne dogodni dogodne
genitive dogodnego dogodnej dogodnego dogodnych
dative dogodnemu dogodnej dogodnemu dogodnym
accusative dogodnego dogodny dogodną dogodne dogodnych dogodne
instrumental dogodnym dogodną dogodnym dogodnymi
locative dogodnym dogodnej dogodnym dogodnych

Further reading

  • dogodny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dogodny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.