dogodzić

Polish

Etymology

From do- +‎ godzić.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: do‧go‧dzić

Verb

dogodzić pf (imperfective dogadzać)

  1. (transitive) to pamper, to please, to indulge, to pander to

Conjugation

Conjugation of dogodzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dogodzić
future tense 1st dogodzę dogodzimy
2nd dogodzisz dogodzicie
3rd dogodzi dogodzą
impersonal dogodzi się
past tense 1st dogodziłem,
-(e)m dogodził 		dogodziłam,
-(e)m dogodziła 		dogodziłom,
-(e)m dogodziło 		dogodziliśmy,
-(e)śmy dogodzili 		dogodziłyśmy,
-(e)śmy dogodziły
2nd dogodziłeś,
-(e)ś dogodził 		dogodziłaś,
-(e)ś dogodziła 		dogodziłoś,
-(e)ś dogodziło 		dogodziliście,
-(e)ście dogodzili 		dogodziłyście,
-(e)ście dogodziły
3rd dogodził dogodziła dogodziło dogodzili dogodziły
impersonal dogodzono
conditional 1st dogodziłbym,
bym dogodził 		dogodziłabym,
bym dogodziła 		dogodziłobym,
bym dogodziło 		dogodzilibyśmy,
byśmy dogodzili 		dogodziłybyśmy,
byśmy dogodziły
2nd dogodziłbyś,
byś dogodził 		dogodziłabyś,
byś dogodziła 		dogodziłobyś,
byś dogodziło 		dogodzilibyście,
byście dogodzili 		dogodziłybyście,
byście dogodziły
3rd dogodziłby,
by dogodził 		dogodziłaby,
by dogodziła 		dogodziłoby,
by dogodziło 		dogodziliby,
by dogodzili 		dogodziłyby,
by dogodziły
impersonal dogodzono by
imperative 1st niech dogodzę dogódźmy
2nd dogódź dogódźcie
3rd niech dogodzi niech dogodzą
passive adjectival participle dogodzony dogodzona dogodzone dogodzeni dogodzone
anterior adverbial participle dogodziwszy
verbal noun dogodzenie

Further reading

  • dogodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dogodzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.