doodvallen

Dutch

Etymology

From dood +‎ vallen.

Compare English drop dead.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːtˌfɑ.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dood‧val‧len

Verb

doodvallen

  1. to drop dead, to die suddenly
  2. (offensive, as an imperative) drop dead!
    Val dood!
    Drop dead!

Conjugation

Conjugation of doodvallen (strong class 7, separable)
infinitive doodvallen
past singular viel dood
past participle doodgevallen
infinitive doodvallen
gerund doodvallen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular val dood viel dood doodval doodviel
2nd person sing. (jij) valt dood, val dood2 viel dood doodvalt doodviel
2nd person sing. (u) valt dood viel dood doodvalt doodviel
2nd person sing. (gij) valt dood vielt dood doodvalt doodvielt
3rd person singular valt dood viel dood doodvalt doodviel
plural vallen dood vielen dood doodvallen doodvielen
subjunctive sing.1 valle dood viele dood doodvalle doodviele
subjunctive plur.1 vallen dood vielen dood doodvallen doodvielen
imperative sing. val dood
imperative plur.1 valt dood
participles doodvallend doodgevallen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.