dooge
North Frisian
Alternative forms
- duug (Föhr-Amrum)
- döög (Sylt)
Etymology
From Proto-Germanic *duganą.
Verb
dooge
Conjugation
Conjugation of dooge (Mooring dialect)
| infinitive I | dooge | |
|---|---|---|
| infinitive II | (tu) doogen | |
| infinitive III | än doog | |
| past participle | däägen | |
| imperative | — | |
| present | past | |
| 1st-person singular | doog | duuch |
| 2nd-person singular | duchst | duuchst |
| 3rd-person singular | ducht | duuch |
| plural | dooge | duuchen |
| perfect | pluperfect | |
| 1st-person singular | hääw däägen | häi däägen |
| 2nd-person singular | hääst däägen | häist däägen |
| 3rd-person singular | heet däägen | häi däägen |
| plural | hääwe däägen | häin däägen |
| future (schale) | future (wårde) | |
| 1st-person singular | schal dooge | wård dooge |
| 2nd-person singular | schäät dooge | wårst dooge |
| 3rd-person singular | schal dooge | wårt dooge |
| plural | schan dooge | wårde dooge |