doorverbinden

Dutch

Etymology

Compound of door +‎ verbinden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːr.vərˌbɪn.də(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: door‧ver‧bin‧den

Verb

doorverbinden

  1. to put through (to connect a telephone caller with intended callee)

Conjugation

Conjugation of doorverbinden (strong class 3a, prefixed, separable)
infinitive doorverbinden
past singular verbond door
past participle doorverbonden
infinitive doorverbinden
gerund doorverbinden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular verbind door verbond door doorverbind doorverbond
2nd person sing. (jij) verbindt door, verbind door2 verbond door doorverbindt doorverbond
2nd person sing. (u) verbindt door verbond door doorverbindt doorverbond
2nd person sing. (gij) verbindt door verbondt door doorverbindt doorverbondt
3rd person singular verbindt door verbond door doorverbindt doorverbond
plural verbinden door verbonden door doorverbinden doorverbonden
subjunctive sing.1 verbinde door verbonde door doorverbinde doorverbonde
subjunctive plur.1 verbinden door verbonden door doorverbinden doorverbonden
imperative sing. verbind door
imperative plur.1 verbindt door
participles doorverbindend doorverbonden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • doorverbinding
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.