doorvertellen

Dutch

Etymology

From door +‎ vertellen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːrvərˌtɛlə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: door‧ver‧tel‧len

Verb

doorvertellen

  1. (intransitive) to continue telling (a story)
    Hij begon het verhaal en ik vertelde het door.
    He started the story and I continued telling it.
  2. (transitive) to pass on (by word of mouth)
    Als je me een geheim vertelt, zal ik het niet doorvertellen aan anderen.
    If you tell me a secret, I won't pass it on to others.

Conjugation

Conjugation of doorvertellen (weak, prefixed, separable)
infinitive doorvertellen
past singular vertelde door
past participle doorverteld
infinitive doorvertellen
gerund doorvertellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vertel door vertelde door doorvertel doorvertelde
2nd person sing. (jij) vertelt door, vertel door2 vertelde door doorvertelt doorvertelde
2nd person sing. (u) vertelt door vertelde door doorvertelt doorvertelde
2nd person sing. (gij) vertelt door vertelde door doorvertelt doorvertelde
3rd person singular vertelt door vertelde door doorvertelt doorvertelde
plural vertellen door vertelden door doorvertellen doorvertelden
subjunctive sing.1 vertelle door vertelde door doorvertelle doorvertelde
subjunctive plur.1 vertellen door vertelden door doorvertellen doorvertelden
imperative sing. vertel door
imperative plur.1 vertelt door
participles doorvertellend doorverteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • doorvertelling

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.