doorwerken

Dutch

Etymology

From door +‎ werken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːrˌʋɛrkə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: door‧wer‧ken

Verb

doorwerken

  1. (intransitive) to continue working
  2. (intransitive) to continue to have effect, to lastingly affect

Conjugation

Conjugation of doorwerken (weak, separable)
infinitive doorwerken
past singular werkte door
past participle doorgewerkt
infinitive doorwerken
gerund doorwerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk door werkte door doorwerk doorwerkte
2nd person sing. (jij) werkt door, werk door2 werkte door doorwerkt doorwerkte
2nd person sing. (u) werkt door werkte door doorwerkt doorwerkte
2nd person sing. (gij) werkt door werkte door doorwerkt doorwerkte
3rd person singular werkt door werkte door doorwerkt doorwerkte
plural werken door werkten door doorwerken doorwerkten
subjunctive sing.1 werke door werkte door doorwerke doorwerkte
subjunctive plur.1 werken door werkten door doorwerken doorwerkten
imperative sing. werk door
imperative plur.1 werkt door
participles doorwerkend doorgewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • doorwerking

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.