dozwolony

Polish

Etymology

From dozwolić +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔ.zvɔˈlɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: do‧zwo‧lo‧ny

Adjective

dozwolony (not comparable, no derived adverb)

  1. (law) allowed, lawful, licit
    Antonym: niedozwolony

Declension

Declension of dozwolony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dozwolony dozwolona dozwolone dozwoleni dozwolone
genitive dozwolonego dozwolonej dozwolonego dozwolonych
dative dozwolonemu dozwolonej dozwolonemu dozwolonym
accusative dozwolonego dozwolony dozwoloną dozwolone dozwolonych dozwolone
instrumental dozwolonym dozwoloną dozwolonym dozwolonymi
locative dozwolonym dozwolonej dozwolonym dozwolonych

Participle

dozwolony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of dozwolić

Further reading

  • dozwolony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dozwolony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.