dręczycielka

Polish

Etymology

From dręczyciel +‎ -ka.

Pronunciation

  • IPA(key): /drɛn.t͡ʂɘˈt͡ɕɛl.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlka
  • Syllabification: drę‧czy‧ciel‧ka

Noun

dręczycielka f (male equivalent dręczyciel)

  1. female equivalent of dręczyciel (“tormentor”) (female person who torments)

Declension

Declension of dręczycielka
singular plural
nominative dręczycielka dręczycielki
genitive dręczycielki dręczycielek
dative dręczycielce dręczycielkom
accusative dręczycielkę dręczycielki
instrumental dręczycielką dręczycielkami
locative dręczycielce dręczycielkach
vocative dręczycielko dręczycielki
noun
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.