draugur
Icelandic
Etymology
From Old Norse draugr, from Proto-Germanic *draugaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtrøyːɣʏr/
- Rhymes: -øyːɣʏr
Noun
draugur m (genitive singular draugs, nominative plural draugar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | draugur | draugurinn | draugar | draugarnir |
| accusative | draug | drauginn | drauga | draugana |
| dative | draug, draugi1 | draugnum, drauginum1 | draugum | draugunum |
| genitive | draugs | draugsins | drauga | drauganna |
1Less common.