duşman

See also: düşman, dušman, and dușman

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic душман
Roman

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (došman).

Pronunciation

  • Hyphenation: duş‧man

Noun

duşman

  1. foe, enemy

Declension

Declension of duşman
singular plural
nominative duşman duşmanlar
genitive duşmannıñ duşmanlarnıñ
dative duşmanğa duşmanlarğa
accusative duşmannı duşmanlarnı
locative duşmanda duşmanlarda
ablative duşmandan duşmanlardan

Derived terms

  • duşmanca
  • duşmanlıq

References

  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
  • duşman”, in Luğatçıq (in Russian)

Khalaj

Perso-Arabic دُشمَن

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (dušman).

Pronunciation

  • (Xarrâbî) IPA(key): [dʊʃman]

Noun

duşman (definite accusative duşmanı, plural duşmanlar)

  1. enemy

Declension

Declension of duşman
singular plural
nominative duşman duşmanlar
genitive duşmanııñ duşmanlarııñ
dative duşmanqa duşmanlarqa
definite accusative duşmanı duşmanları
locative duşmança duşmanlarça
ablative duşmanda duşmanlarda
instrumental duşmanla duşmanlarla
equative duşmanvâra duşmanlarvâra

References

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Turkmen

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (došman).

Noun

duşman (definite accusative duşmany, plural duşmanlar)

  1. foe, enemy

Declension

Declension of duşman
singular plural
nominative duşman duşmanlar
accusative duşmany duşmanlary
genitive duşmanyň duşmanlaryň
dative duşmana duşmanlara
locative duşmanda duşmanlarda
ablative duşmandan duşmanlardan

Further reading