dugliare
Italian
Etymology
Verb
dugliàre (first-person singular present dùglio, first-person singular past historic dugliài, past participle dugliàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of dugliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | dugliàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | dugliàndo | |||
| present participle | dugliànte | past participle | dugliàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | dùglio | dùgli | dùglia | dugliàmo | dugliàte | dùgliano |
| imperfect | dugliàvo | dugliàvi | dugliàva | dugliavàmo | dugliavàte | dugliàvano |
| past historic | dugliài | dugliàsti | dugliò | dugliàmmo | dugliàste | dugliàrono |
| future | duglierò | duglierài | duglierà | duglierémo | duglieréte | duglierànno |
| conditional | duglierèi | duglierésti | duglierèbbe, duglierébbe | duglierémmo | duglieréste | duglierèbbero, duglierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | dùgli | dùgli | dùgli | dugliàmo | dugliàte | dùglino |
| imperfect | dugliàssi | dugliàssi | dugliàsse | dugliàssimo | dugliàste | dugliàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| dùglia | dùgli | dugliàmo | dugliàte | dùglino | ||
| negative imperative | non dugliàre | non dùgli | non dugliàmo | non dugliàte | non dùglino | |