dukka
See also: dúkka
Faroese
Noun
dukka f (genitive singular dukku, plural dukkur)
Declension
| f1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | dukka | dukkan | dukkur | dukkurnar |
| accusative | dukku | dukkuna | dukkur | dukkurnar |
| dative | dukku | dukkuni | dukkum | dukkunum |
| genitive | dukku | dukkunnar | dukka | dukkanna |
Further reading
- "dukka" at Sprotin.fo
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
dukka m or f
- definite feminine singular of dukke
Verb
dukka
- inflection of dukke:
- simple past
- past participle
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
German Low German ducken. Akin to English duck.
Pronunciation
- IPA(key): /²dʊkːɑ/
Verb
dukka (present tense dukkar, past tense dukka, past participle dukka, passive infinitive dukkast, present participle dukkande, imperative dukka/dukk)
- to duck
References
- “dukka” in The Nynorsk Dictionary.
Tausug
Etymology
Borrowed from Malay duka, from Pali dukkha, from Sanskrit दुःख (duḥkha).
Pronunciation
- (Sinūgan Parianun) IPA(key): /dukka/ [d̪ʊk̚ˈk̠ɑ]
- Rhymes: -a
- Syllabification: duk‧ka
Noun
dukka (Sulat Sūg spelling دُكَّ)