duplicatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dʊ.plɪˈkaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪u.pliˈkat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
duplicātiō f (genitive duplicātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | duplicātiō | duplicātiōnēs |
genitive | duplicātiōnis | duplicātiōnum |
dative | duplicātiōnī | duplicātiōnibus |
accusative | duplicātiōnem | duplicātiōnēs |
ablative | duplicātiōne | duplicātiōnibus |
vocative | duplicātiō | duplicātiōnēs |
Descendants
- → English: duplication
- → French: duplication
- → German: Duplikation
- → Italian: duplicazione
- → Spanish: duplicación
References
- duplicatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- duplicatio in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- “duplicatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press