duraaran
Cimbrian
Etymology
From Venetan durar, from Latin dūrāre (“to harden; to last, endure”). Doublet of dauran.
Verb
duraaran (third-person singular present indicative duraart, past participle gaduraart, auxiliary haban)
- (Sette Comuni) to last (continue over time)
- Synonym: dauran
- Azò mans net duraaran. ― So it can't last.
Conjugation
Conjugation of duraaran
| infinitive | duraaran | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | duraaranten | ||||
| past participle | gaduraart | ||||
| auxiliary | haban | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| present | ich duraare | bar duraaran | i | ich duraare | bar duraaran |
| du duraarst | iart duraart | du duraarst | iart duraart | ||
| ear duraart | ze duraarnt | ear duraare | ze duraaran | ||
| preterite (composed) |
ich han gaduraart | bar haban gaduraart | ii | ich duraarte | bar duraartan |
| du hast gaduraart | iart habet gaduraart | du duraartest | iart duraartet | ||
| ear hat gaduraart | ze habent gaduraart | ear duraarte | ze duraartan | ||
| imperative | — | duraarbar | |||
| duraar (du) | duraart (iart) | ||||
| duraare (ear) | duraaran (ze) | ||||
References
- “duraaran” in Martalar, Umberto Martello, Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo